Bracia Świętego Gabriela
Zgromadzenie Braci Montfortan Św. Gabriela FSG
(Frères de Saint Gabriel)
Instytut Świętego Gabriela znany był u początku swej historii w 1715 r. pod nazwą Braci Świętego Ducha. Po Rewolucji Francuskiej odrodził się i rozwinął. Pełną swobodę działania uzyskał w 1842 r. Dekretem cesarza Ludwika Napoleona z 3 marca 1853 r. nadano mu oficjalną nazwę Braci Świętego Gabriela i pozwolono mu rozciągnąć działalność na całą Francję. Zgromadzenie, realizujące swe powołanie poprzez nauczanie, czerpie z tradycji wychowawczych swego fundatora, św. Ludwika Marii de Montfort (1673-1716), Gabriela Deshayes (1767-1841), odnowiciela zgromadzenia, a także z koncepcji wychowawczych swych pierwszych przełożonych, a szczególnie trzeciego z nich, br. Eugeniusza-Marii (1823-1883).
Obecnie tysiąc dwustu Braci Świętego Gabriela obecnych w trzydziestu krajach świata, w piętnastu prowincjach (jedna w Ameryce, dwie w Afryce, cztery w Europie i osiem w Azji), pracuje z młodzieżą w placówkach szkolnych. Środowisko tych placówek pragnie przekazać młodym wychowanie przepojone wartościami duchowymi, pełne szacunku dla człowieka, oparte na prawdach ewangelicznych. Bracia realizując swój apostolat angażują się także w życie Kościołów lokalnych, głównie poprzez posługę katechetyczną i duszpasterską i poprzez uczestnictwo w różnych ruchach młodzieżowych. Zachowując wiernie wrażliwość na potrzeby ubogich wzorem Ludwika-Marii de Montfort i Gabriela Deshayes, skupiają się na pracy z młodzieżą i dorosłymi pozbawionymi dóbr materialnych, lecz otwartymi na sprawy ducha.
Powyższe twierdzenia ilustrują przykłady z działalności braci. W Indiach, będących jednym z krajów najbardziej dotkniętych analfabetyzmem, bracia opuścili duże kolegia i udali się w głąb kraju, do zagubionych wiosek, aby tam uczyć ludzi pozbawionych dostępu do edukacji. Takie dzieła jak instytut kształcący niesłyszących i niewidomych w Medelin (Kolumbia), obecnie przekazany świeckim, szkoła w Madrasie (Indie) czy w Butare (Rwanda) służą dziś jako wzory tego typu szkół w wymienionych krajach. Siedem kolejnych specjalnych placówek, zwanych Boy’s Towns , w Indiach, w Azji Południowo-Wschodniej i Oceanii, stało się miejscem życiowej szansy dla wielu młodych ludzi zepchniętych na margines społeczeństwa. Wymienione przykłady dowodzą, że tradycje wychowawcze Braci Świętego Gabriela nie utraciwszy nic ze swej pierwotnej oryginalności są obecne na wielu kontynentach i wciąż przynoszą dobre owoce.